آی‌کیو نرمال چند است؟
همراه هستیم با شما از وبسایت اموزش افزایش ، حافظه ، تندخوانی و تمرکز موضوع این قسمت ؛ آی‌کیو نرمال چند است؟
آی‌کیو نرمال چند است؟
برای بسیاری از ما آگاهی از میزان ضریب هوشی بسیار با‌اهمیت است و ممکن است بارها از خود سوال کنیم که ضریب هوشی من چند است؟ و اینکه بدانیم در دسته افراد باهوش هستیم یا هوش متوسط داریم نیز برایمان حائز اهمیت است.
در این مقاله سعی داریم به این دو پرسش بسیار مهم پاسخ دهیم.
ما را در ادامه این مطالب همراهی کنید. آنچه ازنظر خواهید گذراند در سر تیترهای زیر ارائه می‌شوند:
آی‌کیو چیست؟
IQ یا EQ؟
ضریب هوشی نرمال چند است؟
انیشتین و ضریب هوشی او
آی‌کیو نوابغ مشهور
آی‌کیو چیست؟
آی‌کیو که بانام‌هایی مانند ضریب هوشی و بهره هوشی هم شناخته می‌شود، مخفف کلمه Intelligence Quotient است و به‌عنوان امتیازی برای سنجیدن قابلیت ذهنی افراد هم سن و سال، در نظر گرفته می‌شود.
امتیاز IQ به‌گونه‌ای طراحی‌شده که عدد ۱۰۰ حالت نرمال آن است. طبق صحبت‌های رابرت مک کال (Robert McCall)، روانشناسی از دانشگاه پیتسبرگ (Pittsburgh)، حدود دوسوم جمعیت جهان در بازه ۱۶ امتیازی این عدد قرار دارند، یعنی کسب نمره‌ای بین ۸۴ تا ۱۱۶ در تست ضریب هوشی، برای اکثریت مردم امکان‌پذیر است و به‌عنوان عدد نرمال ضریب هوشی در نظر گرفته می‌شود.
مک کال در مصاحبه‌ای با وبسایت لایو ساینس اظهار کرد که تنها ۲.۵ درصد مردم قابلیت کسب آی‌کیو بالای ۱۳۰ را دارند؛ البته ازآنجایی‌که ورژن‌های مختلفی از آزمون آی‌کیو وجود دارد، ارائه آماری دقیق‌تر، نیازمند مشخص کردن نوع آزمون است. انواع تست آی‌کیو ۲۰۱۸ وجود دارد که شما میتوانید با مراجعه به دفاتر مشاوره یا حتی به‌صورت آنلاین به آن دسترسی پیدا کنید.
ازآنجایی‌که آزمون‌های IQ برای مقایسه توانایی ذهنی افرادی که در گروه سنی یکسانی قرار دارند طراحی شده است، کودک پنج ساله‌ای که نمره ۱۳۰ را در آزمون تست آی‌کیو برای نوجوانان کسب کند، در ۲.۵ درصد اول هم سن و سالانش قرار می‌گیرد؛ همان‌طور که فرد 45 ساله‌ای که در آزمون آی‌کیو بزرگ‌سالان امتیاز آی‌کیو بالای ۱۳۰ را کسب می‌کند، از ۹۷.۵ درصد بزرگ‌سالان جهان ضریب هوشی بیشتری دارد.
نکته اینجاست که معیار مطلقی برای مقایسه آی‌کیو آن کودک پنج ساله با شخص چهل و پنج‌ساله وجود ندارد. مک کال در مصاحبه گفت که میزان آی کیو اکثر افراد نسبتاً ثابت می‌ماند، اما برای عده محدودی، این میزان می‌توانند با گذر زمان به‌صورت قابل‌ملاحظه‌ای تغییر کند.
او در ادامه گفت: IQ افراد الزاما ثابت نیست و به نسبت تجربیات، محیط زندگی، والدین، اعضای شبکه اجتماعی، رابطه‌های فرد با دیگران و به‌طورکلی، به نسبت اتفاقاتی که در زندگی فرد رخ میدهد، می‌تواند تغییر کند.
مک کال اظهار کرد که ضریب هوشی تعیین‌کننده میزان موفقیت افراد در مدرسه و کار است. دلیل این موضوع این نیست که آزمون IQ تمامی معیارهای مرتبط با هوش را به‌صورت مستقل اندازه‌گیری می‌کند؛ بلکه به‌دلیل شباهت سیستم پاداش‌دهی مدرسه و محیط کار با این آزمون‌ها است. یعنی موفقیت در هر دو محیط، نیازمند تفکر انتزاعی کلامی قوی و رنج خاصی از دانسته‌ها است. این شباهت در محیط‌های دیگر جامعه نیز وجود دارد.
بااین‌حال، آزمون‌های آی‌کیو توانایی سنجش تمامی مهارت‌های ذهنی و معیارهای شایستگی را ندارند و داشتن آی‌کیو بالا، تضمین‌کننده موفقیت فرد در عرصه‌های مختلف زندگی نیست.
رابرت استرنبرگ (Robert Sternberg)، استاد توسعه انسانی دانشگاه کورنل (Cornell)، در همین رابطه می‌گوید: افراد زیادی هستند که با وجود آی‌کیو نسبتا پایین، در زندگی موفق می‌شوند و افراد زیادی هم وجود دارند که با داشتن آی‌کیو بالا، در زندگی موفق نیستند. موفقیت به فاکتورهای مختلفی ازجمله ثبات عاطفی، انگیزه و عقل سلیم (درک عام) وابسته است.
IQ یا EQ؟
ضریب هوشی
مفهوم هوش هیجانی نشان میدهد که چرا دو نفر با IQ یکسان، ممکن است به درجات بسیار متفاوتی از موفقیت در زندگی دست یابند. هوش هیجانی یک عنصر بنیادین از رفتار انسان است که جدا و متفاوت از هوش شناختی عمل می‌کند. بین IQ و EQ هیچ رابطه شناخته‌شده‌ای وجود ندارد.
شما اصلا نمی‌توانید از روی هوش شناختی یا IQ یک نفر، هوش هیجانی او را حدس بزنید. این‌یک خبر خوب است، زیرا هوش شناختی یا IQ انعطاف‌پذیر نیست.
IQ از همان لحظه تولد ثابت است یا دستکم ثبات نسبی دارد. مگر اینکه یک تصادف یا آسیب مغزی آن را تغییر دهد. هیچ‌کس با یادگیری واقعیت‌های جدید یا فراگرفتن اطلاعات عمومی بیشتر باهوش نمی‌شود. هوش شناختی یعنی توانایی یادگیری؛ اما برعکس، هوش هیجانی، مهارتی انعطاف‌پذیر است که به‌آسانی آموخته می‌شود، با اینکه بعضی مردم نسبت به دیگران، به‌طور طبیعی هوش هیجانی بالاتری دارند، کسی که حتی بدون هوش هیجانی به دنیا آمده است بازهم می‌تواند EQ بالا در خود به وجود آورد.
هوش هیجانی از چهار مهارت اصلی تشکیل می‌شود:
خودآگاهی: توانایی شناسایی دقیق هیجان‌های خود و آگاهی از آن‌ها به هنگام تولید. خودآگاهی، کنترل تمایلات خود در نحوه واکنش به اوضاع و افراد مختلف را نیز شامل می‌شود. فردی که از هوش هیجانی بالایی برخوردار است، نسبت به احساسات خود آگاهی بی‌‌واسطه و بدون وقفه دارد.
خود مدیریتی: توانایی به‌کارگیری «آگاهی از هیجان‌ها» به‌منظور انعطاف‌پذیر شدن و هدایت رفتارها به سمتی مثبت؛ یعنی اینکه بتوانید واکنش‌های هیجانی خود را در مقابل همه مردم و شرایط مختلف کنترل کنید.
آگاهی اجتماعی: توانایی تشخیص دقیق هیجانات دیگران و درک اینکه دقیقا چه اتفاقی در حال روی دادن است. این موضوع اغلب به این معناست که طرز تفکر و احساسات دیگران را درک می‌کنید، حتی زمانی که خودتان همان احساسات یا تفکرات را ندارید و این همان همدلی است. پس همدلی به معنای درک احساسات دیگران است؛ یعنی خود را جای دیگران می‌گذارید. توانایی همدلی، به‌طور مستقیم به توانایی تشخیص احساسات و درک آن‌ها وابسته است.
مدیریت رابطه: توانایی به‌کارگیری «آگاهی از هیجانات دیگران» به‌منظور موفقیت در کنترل و مدیریت تعامل‌ها. همچنین این توانایی، ارتباط واضح با شرایط و کنترل موثر تعارض‌های دشوار را شامل می‌شود.
هوش هیجانی یعنی توانایی مهار عواطف و تعادل برقرار کردن بین احساسات و منطق، به‌طوری که ما را به حداکثر خوشبختی برساند. هوش هیجانی همان توانایی شناخت، درک و تنظیم هیجان‌ها و استفاده از آن‌ها در زندگی است.
ضریب هوشی نرمال چند است؟
شاید این سوال پیش بیاید که IQ نرمال چند است؟ باید یادآور شد که بهره هوشی یا ضریب هوشی یکی از روش‌های سنجش میزان هوش انسان است. گفتنی است که بهره هوشی یک عدد با میانگین ۱۰۰ و انحراف معیار ۱۵ است. در تقسیم‌‌بندی هوش، به‌صورت میانگین نزدیک ۷۰ درصد از مردم دارای هوش میانه، ۱۲ درصد بالاتر از میانه، ۲ درصد بسیار باهوش و یک درصد افراد برگزیده هستند.
برای به دست آوردن بهره هوشی از آزمون‌های مختلفی برای ارزیابی قابلیت‌های مختلف ذهنی استفاده می‌شود. باید این نکته را در نظر گرفت که ضریب هوشی افراد باید در رده سنی مربوط به خود سنجیده شود.
آلفرد بینه، ابداع‌کننده روش سنجش و اندازه‌گیری ضریب هوشی برای سنجش آی‌کیو یک سوال مهم را مطرح کرد: یک بچه شش‌ساله، چه چیزهایی را باید بفهمد که بتوانیم بگوییم توانایی ذهنی خوبی برای یادگیری دارد؟ این سوال برای سایر سنین هم مطرح است.
درواقع بینه برای سنجش هوش، معیار را متوسط هوش همسالان قرارداد. او کسی را که دقیقا مانند متوسط همسالان خود بود ۱۰۰ در نظر گرفت، به همین نسبت کسانی که بالای متوسط همسالان بودند، بالای ۱۰۰ و کسانی که پایین‌تر از متوسط همسالان بودند را کمتر از ۱۰۰ در نظر گرفت. او همواره در نوشته‌ها و تحلیل‌های خود تاکید می‌کرد که این شیوه سنجش هوش تا حد زیادی به پیشینه فرهنگی بستگی دارد. فقط کافی است تصور کنید که اگر نمونه آماری شما، از یک شهر خاص یا کشور خاص باشد، نتیجه تا چه حد ممکن است در فضاهای دیگر نادرست باشد.
پس پاسخ روشنی برای این سوال که IQ نرمال چند است وجود ندارد؛ زیرا با توجه به سن، شرایط فرهنگی، اجتماعی و جغرافیایی این عدد متغیر است.
لوییس ترمن، که نیاز آن روز جامعه آمریکا را به‌خوبی می‌دانست، سعی کرد با کمی تغییر و اصلاح، تست آلفرد بینه را در آمریکا مورد استفاده قرار دهد. درواقع آنچه ما امروز به عنوان تست IQ می‌شناسیم و همین‌طور تعریفی که از IQ داریم، تست و تعریفی است که ترمن، با اصلاح و تکمیل کارهای بینه انجام داده است. از آنجا که نگاه ترمن کمی اقتصادی بود، او زیرکی کرد واز نام دانشگاه استنفورد استفاده کرد؛ به همین علت ما به‌جای تست ترمن-بینه که روش رایج علمی است، عنوان تست استنفورد-بینه را به کار می‌بریم.
در آزمون استنفورد-بینه سن شما بر اساس آزمون را به سن تقویمی شما تقسیم می‌کنند و آن را در صد ضرب می‌کنند تا بهره هوشی به دست آید. بهره هوشی کمتر از صد، یعنی توانایی ذهنی شما در موضوعات مطرح‌شده در پرسشنامه، کمتر از متوسط کسانی است که سن تقویمی شما را دارند.
تست استنفورد-بینه به‌عنوان یک تست آی‌کیو برای نوجوانان نیز به کار رود. معمولا در تست آی‌کیو معتبر، هر آزمون بخشی از ویژگی‌های مغزی فرد را مورد آزمایش قرار میدهد و پس‌ازآن با توجه به سن فرد بهره هوشی محاسبه می‌شود.
یکی دیگر از روش‌های رایج برای سنجش میزان بهره هوشی و تست آی‌کیو معتبر، استفاده از ابزار تست هوش ریون می‌باشد. این آزمون ۶۰ سوال تصویر دارد و از ۵ سری ۱۲ تایی تشکیل‌شده است. این آزمون نیز می‌تواند به‌عنوان تست آی‌کیو برای نوجوانان به کار گرفته شود. شما میتوانید این تست را به‌صورت آنلاین انجام دهید و پاسخ را خیلی سریع دریافت کنید.
انیشتین و ضریب هوشی او
عکسی از فیزیکدان مشهور
پیش از آن‌که به این نکته بپردازیم که «آی‌کیو اینشتین چند بود؟» لازم است شرحی از زندگی او به شما ارائه دهیم. آلبرت اینشتین (تولد: ۱۴ مارس ۱۸۷۹ – وفات: ۱۸ آوریل ۱۹۵۵) فیزیکدان نظری یهودی-آلمانی بود. او بیشتر، برای نظریه نسبیت و به‌ویژه برای هم‌ارزی جرم و انرژی (E=mc۲ که از آشناترین رابطه‌ها در فیزیک بین غیرفیزیک‌دان‌ها است) شهرت دارد.
علاوه‌براین، او در بسط تئوری کوانتوم و مکانیک آماری سهم عمده‌ای داشت. اینشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای خدماتش در حوزه فیزیک نظری و به‌خصوص به خاطر کشف قانون اثر فوتوالکتریک دریافت کرد. او به دلیل تاثیرات چشم‌گیری که بر علم فیزیک داشت، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیزیک‌دانان تاریخ شناخته می‌شود.
آلبرت خیلی دیرتر از بچه‌های معمولی و در سن سه سالگی شروع به حرف زدن کرد. به دلیل پیشرفت کند کلامی اینشتین و بی‌توجهی به هر موضوعی که در مدرسه برایش خسته کننده بود و در مقابل توجه او به مواردی که برایش جالب بودند، باعث شده بود که برخی افراد مانند خدمه منزل آن‌ها، او را کند‌ذهن بدانند.
در مورد دیر سخن گفتن اینشتین در کودکی، برخی از افراد گفته‌اند که اینشتین دارای لالی انتخابی بوده است و ممکن است تا زمانی که نتوانسته به‌صورت کامل جملات را ادا کند، از تکلم امتناع کرده باشد؛ گرچه این مفهوم با طرح یک کمال‌گرای حساس (زمانی که اینشتین شروع به صحبت کرد، قبل از اینکه عبارت را یک‌جا بگوید، ابتدا آن را تکرار و بعد آن را ادا می‌کرد)، همخوانی دارد. این امر تا جایی ادامه می‌یابد که لالی انتخابی – به‌نحوی‌که امروزه شناخته می‌شود – دیگر به‌عنوان یک سکوت اختیاری در نظر گرفته نمی‌شود.
این اصطلاح به‌تازگی به افرادی اطلاق می‌شود که در شرایط اجتماعی خاصی قادر به صحبت نیستند. این امر در مورد اینشتین که تا زمانی که شروع به صحبت کرد، اصلا نمی‌توانست سخن بگوید فاقد کارایی است.
از آلبرت انیشتین هرگز تست آی‌کیو گرفته نشده بود؛ اما ضریب هوشی او را ۱۶۰ تخمین می‌زنند. برخی نیز مدعی هستند که ضریب هوشی انیشتین ۸۵ بوده است که این عدد ضریب هوشی افراد متوسط را نشان میدهد؛ ولی این عدد در دوران انیشتین نسبت به مردمان هم زمان خودش عدد بالایی بوده است. (صحت و سقم این نظریه تایید نشده است)
مغز فیزیکدان برجسته، آلبرت اینشتین، موضوع پژوهش و جست‌وجوهای بسیاری بوده است. مغز او طی هفت و نیم ساعت پس از مرگش از سر او خارج گردید. آلبرت اینشتین به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نابغه‌های قرن بیستم به‌حساب می‌آمد و دلیل جلب‌توجه به‌سوی مغز وی، تلاش برای یافتن رابطه میان کالبدشناسی اعصاب (به انگلیسی: Neuroanatomy) و هوش عمومی یا هوش ریاضیاتی بود. مطالعات انجام‌گرفته نشان داده‌اند که قسمت‌هایی از مغز که مربوط به صحبت کردن و زبان هستند، کوچک‌تر و قسمت‌های مربوط به پردازش‌های عددی و فضایی (تجسم) بزرگ‌تر هستند. مطالعات دیگری، نشان‌دهنده بیشتر بودن تعداد یاخته‌ها در مغز اینشتین هستند؛ اما مغز او از نظر اندازه، فرقی با مغز دیگران ندارد و ۱۲۳۰ گرم است. سال ۲۰۱۲ نتیجه یک پژوهش مفصل، روی چهارده عکس منتشر‌نشده از مغز اینشتین که از «زوایای غیرمتعارف» گرفته شده بودند منتشر شد. همچنین در سال ۲۰۱۳ نتیجه پژوهش دانشمندان دانشگاه چین شرقی در شانگهای و دانشگاه ایالتی فلوریدا در آمریکا در نشریه «مغز» منتشر شد.
دانشمندان از بررسی عکس‌های منتشر‌نشده مغز اینشتین (دو عکس از نیم‌کره‌های راست و چپ) متوجه یکی دیگر از تفاوت‌های مغز او با سایرین شدند؛ این تصاویر نشان می‌دهند که بخشی از مغز به نام جسم پینه‌ای (کورپوس کالوزوم) در اینشتین بسیار بزرگ‌تر از افراد عادی بوده است. جسم پینه‌ای بزرگ‌ترین دسته رشته‌های عصبی است که دو نیمکره مغز را به هم وصل می‌کند؛ درواقع مهم‌ترین راهی است که اطلاعات بین دو نیمکره مغز مبادله می‌شوند.
آی‌کیو نوابغ مشهور
ضریب هوشی نوابغ مشهور
گوته، شاعر آلمانی، با ضریب هوشی ۲۱۰، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس، دانشمند، سیاستمدار، کارگردان تئاتر، منتقد و هنرمندی آماتور بود که بزرگ‌ترین شخصیت ادبی عصر مدرن به شمار می‌رفت.
دومین نابغه برتر جهان، لئوناردو داوینچی نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، طراح و مهندس ایتالیایی از ضریب هوشی ۲۰۵ برخوردار بود. تابلوهای نقاشی شام آخر و مونالیزا این هنرمند از برجسته‌ترین آثار هنری دوره رنسانس محسوب می‌شد.
امانوئل سویدن برگ، مبتکر مسیحی، فیلسوف و دانشمند الهیات سوئدی بود که با برخورداری از ضریب هوشی ۲۰۵ دست‌نوشته حجیمی از کلام الهی از وی به یادگار مانده است.
گوتفرید ویلهلم فون لایبنیتس، چهارمین نابغه برتر جهان از ضریب هوشی ۲۰۵ برخوردار بود. این فیلسوف برجسته آلمانی در رشته حقوق و فلسفه تحصیل می‌کرد.
جان استوآرت میل، فیلسوف، اقتصاددان و مبلغ مکتب سودمندگرایی انگلیسی بود که از ضریب هوشی ۲۰۰ بهره برده بود. وی همچنین روزنامه‌نگاری برجسته در دوره اصلاحات قرن نوزدهم به شمار می‌رفت. وی از اصل سادگی در زندگی خود تبعیت می‌کرد.
بلز پاسکال، ریاضیدان، فیزیکدان، فیلسوف مذهبی و استاد نثر فرانسوی بود. ضریب هوشی او ۱۹۵ بود و اساس تشکیل تئوری مدرن احتمالات را بنا نهاد.
لودویگ جوزف یوهان ویتگنشتاین، فیلسوف انگلیسی زاده شده در اتریش بود که ضمن برخورداری از ضریب هوش ۱۹۰، بزرگ‌ترین فیلسوف قرن بیستم به شمار می‌رفت.
بابی فیشر که به روبرت جیمز فیشر معروف است، شطرنج باز ماهر آمریکایی بود که از ضریب هوشی ۱۸۷ بهره برده بود. این نابغه مشهور در سال ۱۹۵۸ عنوان جوان‌ترین شطرنج‌باز تاریخ را به خود اختصاص داد. بازی خیره‌کننده وی در مسابقات قهرمانی جهانی ۱۹۷۲ افکار عمومی آمریکا را به بازی شطرنج هدایت کرد.
گالیلئو گالیله فیلسوف علوم طبیعی، منجم و ریاضیدان ایتالیایی بود که به پیشبرد علوم حرکت، ستاره‌شناسی و قدرت مواد کمک شایانی کرد. وی از بهره هوشی ۱۸۵ برخوردار بود و با کشفیات خود از طریق تلسکوپ، علم نجوم را متحول ساخت.
لوئیز جرمانی نکر بارونس دی استل هولستین، معروف به مادام دی استل دانشمند، مبلغ سیاسی و سخنور فرانسوی سوئیسی بود که از ضریب هوشی ۱۸۰ سهم برده بود. وی به‌عنوان واسطه‌ای میان فرهنگ نو استعماری اروپا به مکتب رمانتیک گرایی به شمار می‌رفت.
البته باید این نکته را مطرح کرد که امروزه با پیشرفت روش‌های سنجش ضریب هوشی افراد بسیاری از جمله کودکان و نوجوانان در این تست‌ها از نمرات بسیاری بالایی برخوردار هستند که با سرچ در اینترنت میتوانید به اسامی و ویژگی‌های آنان دست پیدا کنید.
.
.
